Skontrum materiałów bibliotecznych a inwentaryzacja księgozbioru
Skontrum materiałów bibliotecznych polega na porównaniu zapisów inwentarzowych ze stanem faktycznym, stwierdzeniem i wyjaśnieniem różnic między zapisami ewidencyjnymi a stanem faktycznym zbiorów oraz ustaleniu ewentualnych braków. Podstawą przeprowadzenia skontrum mogą być zapisy z ksiąg inwentarzowych, komputerowych baz danych, katalogów topograficznych i innej dokumentacji, a dla materiałów wypożyczonych poza bibliotekę karty książek, karty czytelników oraz rewersy.
Skontrum materiałów bibliotecznych przeprowadza się (§ 31 rozporządzenia w sprawie skontrum):
- co najmniej raz na 5 lat – jeśli czytelnicy mają do nich wolny dostęp,
- co najmniej raz na 10 lat – w bibliotekach o innym systemie udostępniania, w których zbiory nie przekraczają 100 000 jednostek ewidencyjnych,
- w sposób ciągły – w bibliotekach, w których zbiory przekraczają 100 000 jednostek ewidencyjnych.
Nie można utożsamiać wymagań ustawy o rachunkowości w zakresie inwentaryzacji
księgozbioru ze skontrum określonym w rozporządzeniu w sprawie skontrum. Także protokołu komisji skontrowej nie można uznać za inwentaryzację księgozbioru
wymaganego ustawą o rachunkowości. Jednak nie ma przeszkód, aby skontrum sporządzone na arkuszach spisowych mogło być wykorzystane w inwentaryzacji wymaganej ustawą o rachunkowości.
Art. 26 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).
Katarzyna Trzpioła
Doktor nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu, adiunkt na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, praktyk, wieloletni szkoleniowiec i dydaktyk, autorka wielu publikacji z zakresu rachunkowości finansowej podatkowej, MSSF i rachunkowości zarządczej. Współpracuje z następującymi redakcjami: Portal FK, Rachunkowości i Podatki dla praktyków, Nowe Standardy Sprawozdawczości
Słowa kluczowe
Kontakt
Wiedza i Praktyka Sp. z o.o.
ul. Łotewska 9a
03-918 Warszawa
Ostatnie numery
