Dyrektor Biblioteki – Gminnego Centrum Kultury w P. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na akt odwołania go ze stanowiska przez wójta.

Podstawą odwołania dyrektora był art. 15 ust. 6 pkt 3 i 4 uodk, czyli:

• naruszenie przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem;
• odstąpienie od realizacji umowy określającej warunki organizacyjno-finansowe działalności instytucji (o której mowa w art. 15 ust. 5 ustawy).

Wójt stwierdził bowiem, że dyrektor Biblioteki

Trzeba przy tym zaznaczyć, że dyrektor instytucji kultury wyłoniony został w drodze konkursu, o którym mowa w art. 16 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Nie miał więc zastosowania w tej sprawie rygor dotyczący zasięgnięcia opinii:

• związków zawodowych działających w tej instytucji kultury, jak również
• stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję.

Dyrektor wyjaśniał, że złożenie sprawozdań statystycznych po terminie nie wiąże się z żadnym konsekwencjami. Ponadto złożenie tych sprawozdań po terminie wynikało z okoliczności, w jakich dyrektor objął stanowisko, bo wszystkie dokumenty oraz mienie zostały mu przekazane bez sporządzenia spisu czy protokołu zdawczo-odbiorczego. Nie było również osoby, która wprowadziłaby skarżącego w jego obowiązki, co skutkowało dłuższym okresem koniecznym do zapoznania się z obowiązkami.

Odnosząc się do zarzutu braku złożenia we właściwym terminie sprawozdania z działalności Biblioteki do Książnicy Pomorskiej skarżący wskazał, że informacja o takim obowiązku wpłynęła do Biblioteki, kiedy skarżący przebywał na zwolnieniu lekarskim, a po powrocie do pracy dyrektor nie został poinformowany o konieczności złożenia takiego sprawozdania.

Skarżący nie zgodził się również z zarzutem dotyczącym braku wskazania pomiędzy czerwcem a listopadem 2023 r. osoby uprawnionej do zastępowania go podczas nieobecności. Miał podejmować próby wskazania takich osób, ale pracownicy nie wyrażali zgody. Dopiero 1 grudnia 2023 r. upoważnił pracownika w drodze zarządzenia do zastępowania siebie.

Skarżący nie zgodził się także z zarzutem braku wzrostu samofinansowania się jednostki wskazując, że organizował imprezy, którego koszt wyniósł poniżej posiadanych środków, co pozwoliło na oszczędności. Ponadto skarżący wynajmował pomieszczenia w celu organizacji imprez okolicznościowych, a uzyskane z tego tytułu pieniądze były należycie udokumentowane i przekazane na konto instytucji.

Skarżący przyznał, że nie przekazał organizatorowi kopii wyników kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej w P., ale bezpośrednio po kontroli poinformował go o braku stwierdzenia nieprawidłowości.

Dyrektor nie zgodził się również z zarzutami braku dbałości o majątek jednostki i gminy oraz udostępniania mienia osobom nieuprawnionym (wójt nie podał żadnych dowodów), ani z zarzutem o braku dbałości o bezpieczeństwo dzieci (gdy odbywały się zajęcia, nie prowadzono żadnych prac remontowo – budowlanych, które mogłyby stanowić zagrożenie. Zostało to potwierdzone w protokole pokontrolnym SANEPID-u z 28 sierpnia 2023 r., będącego wynikiem kontroli przeprowadzonej w dniu, w którym odbywały się zajęcia).

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie dowiódł, że wójt miał podstawy do odwołania dyrektora ze stanowiska, choć nie wszystkie zarzuty postawione skarżącemu okazały się zasadne. Mowa o zarzutach: braku realizacji projektów w zakresie kultury z udziałem pozyskiwanych środków zewnętrznych tj. pisanie projektów, realizacja i rozliczanie, braku dbałości o majątek jednostki oraz gminy, udostępnianiu wyposażenia osobom nieuprawnionym bez kontroli, panującego w obiekcie nieporządku oraz braku dbałości o bezpieczeństwo dzieci. Jaka nauka płynie z opisanej sytuacji?